Onlangs mocht ik samen met mijn collega Kathleen op uitstap naar Utrecht. Bestemming was het Nederlandse congres voor schematherapie. De herinneringen aan de tijd dat we samen de opleiding schematherapie volgden in Utrecht kwamen vanzelf naar boven. Al die dagen dat we oefenden en ook met ons eigen levensverhaal werkten. Uren in de file met koffiekoeken en koffie, al bedenken hoe we met onze cliënten aan het werk konden met al die nieuwe input. Ik die na een zware lesdag zelfs even ging spookrijden en Kathleen die als ervaren co-piloot aan crisismanagement deed.
Burn-out en veerkracht bij therapeuten
We werken in Mikado-praktijk graag met complexe problematieken en dan is de schematherapie, waarin de therapeutische relatie een centrale rol heeft, een mooie aanvulling op de gedragstherapie. Authenticiteit, zelfonthulling, afstemming, betrokkenheid, empathische confrontaties zijn belangrijke manieren van werken en zelfs van zijn.
Op het schematherapie-congres gaf Susan Simpson een presentatie over burn-out en veerkracht bij hulpverleners. De burn-out cijfers in onze sector zijn ontluisterend. Als schematherapeut worden we vaak blootgesteld aan trauma, ontregeling en emotionele ladingen van onze cliënten. Dit vraagt van ons veel zelfzorg, niet alleen maar zeker ook in tijden waarin we ons zelf kwetsbaar voelen en ontregeld zijn door stressvolle situaties in ons persoonlijk leven.
Ik was altijd al blij met mijn werkplek, maar dit jaar nog eens extra
Zelf heb ik een jaar achter de rug met moeilijke beslissingen en veel verdriet. Had ik mijn eigen schema’s nog niet gekend en aangepakt, en had ik in een ongezonde werkcontext moeten functioneren, dan had dit zeker tot een burn-out kunnen leiden. Ik was altijd al blij met mijn werkplek, maar dit jaar nog eens extra.
De babbels aan de koffiemachine en tijdens de lunch, de autonomie die ik heb in het bepalen van mijn eigen agenda. De intervisie in het team, de cultuur waarin fouten maken leren is, waarin we ons kwetsbaar kunnen tonen en waarin we de veeleisendheid buiten proberen te houden. Die veeleisendheid waar we zo gevoelig aan zijn, want we willen kwaliteit bieden voor onze cliënten, we voelen ons begaan, we voelen ons verantwoordelijk; we voelen de voortdurende druk van de aanmeldingen, de lijdensdruk van cliënten, de complexiteit die tijd en geduld vraagt, van onze cliënten en van onszelf.
Vanuit stress kan je leren en groeien
Ook de ACT-opleiding die we met ons team volgden bood de nodige veerkracht. Mijn waarden kennen en ernaar leven, niet alleen die van mij persoonlijk maar ook die van mijn team, de organisatie waar ik werk, hielpen om stress te verdragen en ermee om te gaan. Een betekenisvol leven is een stressvol leven. Vanuit stress kan je leren en groeien. Dat mocht ik ervaren, en zie ik ook elke dag gebeuren. Want niet alleen ikzelf groeide, dat deden ook mijn respect en bewondering voor mijn cliënten, die voorheen al erg groot was. Dat vind ik zo mooi aan mijn job. Elke dag zie ik mensen hun moed bij mekaar rapen en zich kwetsbaar tonen, naar zichzelf kijken, hun eigen weg zoeken, hun eigen beleving en waarden onderzoeken, in vraag stellen en ook terugvinden. Op zichzelf leren vertrouwen, zich durven uiten, mogen voelen, hun gevoelens en ook de complexiteit daarvan leren verdragen. De kracht in kwetsbaarheid zie ik elke dag opnieuw en daar ben ik dankbaar voor. Zoals een cliënt ooit heel mooi zei: “There is no I in team, maar wel in: MercI!”
Mieke Autrique